Mimarlık eğitimini Z kuşağı ile yeniden düşünmek: Bir görsel öğrenme biçimi olarak “Bricolage”
Anahtar Kelimeler:
Birinci Sınıf Mimarlık Eğitimi- Z Kuşağı- Bricolage- Temsil Yöntemleri- Görsel ÖğrenmeÖzet
Dünyayı algılayış biçimimizi sürekli olarak değiştiren bilgi ve iletişim teknolojilerindeki gelişmeler, Z kuşağı bireylerini görsel ve imaj odaklı olma yönünde etkilemiştir. Günümüz yükseköğretim kurumlarının öğrenenlerini oluşturan bu kuşağın çoklu bir görsel akışla ve anlık bilgilerle beslenen algı biçimleri ve kısa ilgi süreleri, mevcut öğrenim sisteminin farklılaşarak öğrenen merkezli bir yaklaşım oluşturulmasını gerektirmektedir. Görsel iletişim ve temsil tekniklerinin ön plana çıktığı mimarlık eğitiminde öğrenim süreci konvansiyonel düşünme araçlarıyla başladığından, Z kuşağının ilgisini çekme konusunda yetersiz kalabilmektedir. Bu kapsamda çalışmanın amacı, mimarlık birinci sınıf eğitiminde tasarım araçlarını Z kuşağının algı ve ilgileri doğrultusunda yeniden yorumlamaktır. Farklı parçaları ortak bir bağlamda yaratıcı unsurla bütünleştirme yetisi olan bricolage, çalışma kapsamında; konvansiyonel temsil ifadelerinin çoklu sekans anlatıları ile kurgulanmasını öneren bir öğrenme biçimi olarak kavramsallaştırılmıştır. Bu bağlamda kolaj, storyboard, stop-motion, gif-motion gibi görsel anlatı tekniklerinin bricolage kavramına uygun temsil yöntemleri olarak sekansları kurgulama biçimlerine göre sınıflandırılması, örnekler ve öğrenci çalışmaları üzerinden açıklanması çalışmanın yöntemini oluşturmaktadır. Sonuç olarak eş-anlılık ya da ardıllık esasıyla kurgulanan bu görsel anlatı tekniklerinin, incelenen örneklerde birer temsil ifadesi olarak kullanıldığı ancak tasarım sürecinde bir araç olarak kullanılabileceği görülmüştür. Dolayısıyla bricolage yaklaşımının; hem mimarlık eğitim yöntemlerine aşina olmayan birinci sınıf öğrencilerinin temel bilgi ve becerileri edinmesini sağladığı hem de Z kuşağı bireylerinin öğrenme biçimlerine uygun olacağı düşünülmektedir. Bu bağlamda yapılan kavramsal açılımın, mekânların eylem olanaklarını araştırmak ve mimarlığı olaylar bağlamında tasarlamak için bir metodoloji olarak geliştirilmesi gelecek çalışmalar için yeni bir perspektif oluşturmaktadır.
Referanslar
Acar, A. (2008). A developmental perspective for architectural design education. Edinburgh Architecture Research, 31, 22-25.
Aroztegui, C. (2013). Life stories, storyboards, and animatics in architectural education. Arquiteturarevista, 9(2), 135-142.
Aydınlı, S. (2015). Tasarım eğitiminde yapılandırıcı paradigma: “Öğrenmeyi öğrenme”. Tasarım+ Kuram, 11(20), 1-18.
Beşgen, A., Köseoğlu, Ş. (2019). Sinema-mimarlık arakesitinde bir mekâna dokunmak: Sine-tasarım atölyesi. SineFilozofi, 26-52.
Brown, J. S. (2000). Growing up: Digital: How the web changes work, education, and the ways people learn. Change: The Magazine of Higher Learning, 32(2), 11-20.
Cilliers, E. J. (2017). The challenge of teaching generation Z. PEOPLE: International Journal of Social Sciences, 3(1), 188-198.
Cook, P. (2014). Drawing: The motive force of architecture. John Wiley & Sons.
Davids, R. (1999). Serial vision: Storyboards in the design studio. In 87th ACSA Annual Meeting Proceedings, 239-245.
Deleuze, G. (2005). Cinema 1: Movement image. Continuum.
Ding, D., Guan, C., Yu, Y. (2017). Game-based learning in tertiary education: A new learning experience for the generation Z. International Journal of Information and Education Technology, 7(2):148-152.
Dostoğlu, T. N. (2003). Dosya: Mimarlık eğitiminde tasarım stüdyolarına farklı yaklaşımlar, mimarlık eğitiminde ilk yıl mimari tasarım stüdyosu Uludağ Üniversitesi örneği. Ege Mimarlık, 47(3), 15-19.
Edwards, B. (2008). Understanding architecture through drawing. Taylor & Francis.
Erden, N. S. (2017). Yeni nesillere yeni öğretim yöntemleri: Z kuşağının öğrenme stilleri ve yükseköğrenim için öneriler. International Journal of Academic Value Studies, 3(12), 249-257.
Farivarsadri, G. (2001). A critical view on pedagogical dimension of introductory design in architectural education. Architectural Education Exchange, 2001, 1-11.
Fuentes, G. (2014). Pedagogy with and against the Flow: Generational shifts, social media, and the gen Z brain. In 102nd ACSA Annual Meeting Proceedings, Globalizing Architecture/Flows And Disruptions, 669-677.
Goldschmidt, G. (1991). The dialectics of sketching. Creativity Research Journal, 123-143.
Graafland, A. (2008). Camera eye: A machine for projective practice in architecture. The Architect, 6(13), 222-255.
Gür, B. (2017). Praksis: Eylem olarak tasarım ve eğitimi. Şengül Öymen Gür (Ed.). Mimari tasarım eğitimine çağdaş önermeler içinde. YEM Yayın.
Gürer, T. K., Yücel, A. (2005). Bir paradigma olarak mimari temsilin incelenmesi (Examination of Architectural Representation as a Paradigm). ITU Dergisi/a: Mimarlık, Planlama, Tasarım, 4(1), 84-96.
Güzelçoban Mayuk, S., Coşgun, N. (2020). Learning by doing in architecture education: Building science course example. International Journal of Education in Architecture and Design, 1(1), 2-15.
Jones, V., Jo, J., Martin, P. (2007). Future schools and how technology can be used to support millennial and generation-Z students. In ICUT 2007 (Proc. B), 1st Int. Conf. Ubiquitous Information Technology, 886-891.
Kavalcı, K., Ünal, S. (2016). Y ve Z kuşaklarının öğrenme stilleri ve tüketici karar verme tarzları açısından karşılaştırılması. Journal of Graduate School of Social Sciences, 20(3), 1033-1050.
Kincheloe, J., Berry, K. (2004). Rigour & Complexity. In Educational Research. Open University Press.
Kowaltowski, D. C., Bianchi, G., & De Paiva, V. T. (2010). Methods that may stimulate creativity and their use in architectural design education. International Journal of Technology and Design Education, 20(4), 453-476.
Köseoğlu, F., Tümay, H. (2013). Bilim eğitiminde yapılandırıcı paradigma. Pegem Akademi.
Lasala, H., Hines, A. (1993). On the verge: Designing first design, 10th National Conference on the Beginning Design Student, Tulane University.
Lawson, B.R. (1990). How designers think (Second Edition). Butterworth Architecture.
Ledewitz, S. (1985). Models of design ın studio teaching. Journal of Architectural Education, 38(2), 2-8.
Levi-Strauss, C. (1966). The savage mind. University of Chicago Press.
Louridas, P. (1999). Design as bricolage: Anthropology meets design thinking. Design Studies, 20(6), 517-535.
McCloud, S. (1993). Understanding comics: The invisible Art. Northampton, Mass.
Oblinger, D., Oblinger, J. L., Lippincott, J. K. (2005). Educating the net generation. Boulder, Colo.: EDUCAUSE, C2005. 1 V.(Various Pagings): Illustrations.
Parnell, R. (2001). It’s good to talk: Managing disjunction through peer discussion. Architectural Education Exchange. Cardiff: September.
Piedmont-Palladino, S. (2007). Tools of the imagination: Drawing tools and technologies from the eighteenth century to the present. Princeton Architectural Press.
Pallasmaa, J. (2000). Hapticity and time. Architectural Review, 207(1), 78-84.
Quici, F. (2017). Architecture and visual narrative. In Multidisciplinary Digital Publishing Institute Proceedings 1(9), 1082.
Radford, A. (2000). Games and learning about formin architecture. Automation In Construction, 9(4), 379-385.
Robbins, E. (1997). Why designers draw. MIT Press.
Roberts, L. (2018). Spatial bricolage: The art of poetically making do. Humanities, 7(2), 43. https://doi.org/10.3390/h7020043
Rothman, D. A. (2016). Tsunami of learners called generation Z. http://www.mdle.net/Journal/ATsunamiofLearnersCalledGenerationZ.pdf
Schön, D. A. (1983). The reflective practitioner. Temple Smith.
Somol, R. E. (1999). Dummy text, or the diagrammatic basis of contemporary architecture. Diagram Diaries, 6-25.
Szuta, A., Taraszkiewicz, A. (2020). The role of traditional architectural models in the first stages of education. World Transactions on Engineering and Technology Education, 18, 177-182.
Tschumi, B. (2018). Mimarlık ve kopma. Janus.
Tümertekin, H. (1999). Sıfırda başlamak. Anytime Bildiri Kitabı. Mimarlar Derneği, Ankara, 52-56.
Zarin, R., Lindbergh, K., Fallman, D. (2012). Stop motion animation as a tool for sketching in architecture. Proceedings of DRS,78-86.
Generation Z, (t.y.) https://en.wikipedia.org/wiki/Generation_Z (12.06.2020).
İndir
Yayınlanmış
Sayı
Bölüm
Lisans
IDA: International Design and Art Journal açık erişimli akademik bir dergidir. Kabul edilen makalelerin tüm yayın hakları IDA: International Design and Art Journal'a devredilmiş sayılır. Makaleler başka bir yerde yayınlanamaz, kopyalanamaz ve referans göstermeden kullanılamaz.
IDA: International Design and Art Journal Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
