Nesneden bağımsız üretilen temsiller: Bacon’un Yeni Atlantis’i

Yazarlar

  • Ayşegül Çelenk Gümüşhane Üniversitesi
  • Şule Sinem Sürdem Gümüşhane Üniversitesi

Anahtar Kelimeler:

Ütopya- Francis Bacon- Yeni Atlantis- Nesne- Temsiliyet

Özet

Geçmişten günümüze kadar olan süreçte yaşam, değişen dünya düzeni içerisinde evrilmiştir. Tarih öncesinde temel ihtiyaçlar barınma ve beslenme iken gelişen sanayi ile beraber ihtiyaç ve beklentiler de değişmiştir. Fakat insanlığın var olmasına bağlı olarak değişen düzen birçok kusurların ortaya çıkmasına neden olmuştur. İnsan hep yaşamın merkezinde olmak isterken yaşamın içerisindeki parametreler sonucu yenidünyaları ve daha mükemmel bir düzeni arzulamaktadır. İnsanoğlunun yaşamı boyunca karşılaştığı zorlukları çözüme kavuşturma isteği sonucunda, gerçekleşmesi mümkün olmadığı bilinen birçok düşünce, ütopyaları oluşturmaktadır. Ütopyaların gerçekliği yakalayabilmesi imkânsız gözükse de bireyin zihninde oluşan imajlarla gerçeği algılamak için öznenin nesne ile arasına bir şey sokmaması gerekmektedir. Nesneden bağımsız olarak üretilen temsillerin mekân üzerinden ifade edilmesi, ütopyaları anlama ve onlara dâhil olabilme kolaylığı sağlamaktadır.

Günümüz mimarlığı nesnesi olan yapıyı ön plana çıkaran tasarımlar ortaya koymaktadır. Bu anlayış biçimine eleştirel bir ifade getireceği düşünülen ütopyaların, nesneden bağımsız olarak ortaya koyduğu, mimarlıkta önemli olan yapının değil düşünce strüktürünün çeşitli araçlarla temsil edilmesidir. Mimarlık tartışmalarına farklı bir boyut kazandıracağı düşünülerek hazırlanan bu çalışma kapsamında, Bacon’un Yeni Atlantis’i metinsel bir inceleme için seçilen örneklemdir. Metnin nesneden bağımsız olarak ortaya koyduğu temsiller ise mekânsal kurgu üzerinden ele alınmaktadır. Bacon’ın ütopik anlatımıyla ele aldığı gerçekdışı dünyayı, ideal toplum kurgusu üzerinden mekânsal ilişkileri incelemek amaçlanmıştır. Toplumsal dünyayı ve doğayı metninde tasarım nesnesi yapan Bacon’un, Bensalem ismini verdiği adadaki mekânlarla ortaya koyduğu temsiliyet ile amacı doğaya hâkim olmak ve onu insan aklının ve bilimin nesnesi yapmaktır. Mekân tasarılarının oluşumunda ütopik bağlantının doğa üzerinden kurgulandığı görülmektedir.

Referanslar

Ağaoğulları, M. A. (1986). Klasik ütopyalar: Özgürlükten despotizme. AÜ Basın-Yayın Yüksekokulu Yıllık 1983-1985.

Akın, Ö. (1986). Psychology of architectural design. Pion Lted.

Alp, K. Ö. (2013). Sanatın temsili ve postmodern sanatta temsil. Süleyman Demirel Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Hakemli Dergisi. ART-E. Kasım-Aralık, 12, 40-61.

Baba, E. C. (2020). İdeal kent arayışında mimari ütopyalar. YEM Yayınları.

Bacon, F. (1999). Novum organum. (Çev. S. Ö. Akkaş.). Doruk Yayıncılık.

Bacon. F. (2014). Yeni Atlantis. (Çev. C. Saraçoğlu). Bordo-Siyah Yayınları.

Bacon, F. (2019). Yeni Atlantis. (Çev. S. Aktuyun). Say Yayınları.

Baudrillard, J. (2011). Nesneler sistemi. (Çev. O. Adanır ve A. Karamollaoğlu). Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.

Cevizci, A. (2018). Felsefe tarihi. 6. Baskı. Say Yayınları.

Collingwood, R. G. (2020). Doğa tasarımı. (Çev. K. Dinçer). Ayrıntı Yayınları.

Deleuze, G. (2004). Proust ve göstergeler. (Çev. Ayşe Meral). Kabalcı Yayınları.

Dürüşken, Ç. (2014). Antikçağ felsefesi. Alfa Yayınları.

Dürüşken, Ç. (2016). Sunuş. Güneş Ülkesi. Alfa Basım Yayım Dağıtım

Ertan, K. A. (2012). Ütopya tasarımlarında kent. İdealkent Dergisi, 5, 38-67.

Gökberk, M. (1999). Felsefe tarihi. Remzi Kitabevi.

Grant, E. (2007). A history of natural philosophy: From the Ancient world to the Nineteenth Century. Cambridge University Press.

Gürer, T. K. (2004). Bir paradigma olarak mimari temsilin incelenmesi. [Doktora tezi, İ.T.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü].

Hançerlioğlu, O. (1987). Düşünce tarihi. Remzi Kitabevi.

Kumar, K. (2005). Ütopyacılık. (Çev. A. Somel). İmge Kitabevi Yayınları.

McCellan, A. (2008). The art museum from Boullee to Bilbao. The University of California Press.

Nozick, R. (2006). Anarşi, Devlet ve Ütopya. (Çev. Alişan Oktay). İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları

Özsoy, S. (2017). Ütopia, Güneş Ülkesi ve Yeni Atlantis: Dayanışma bir hayal mi, yoksa bir hakikat mi? İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(2), 1313-1325.

Pehlivan, M. (2019). Francis Bacon’in ortaya koyduğu hakikat ölçüsü ve bilgi kaynağı çerçevesinde yenidünya insanı sorunsalının çözümü. Türkiye Mesleki ve Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), 10-17.

Platon. (1995). Devlet. (Çev. S. Eyüboğlu, M. A. Cimcoz). Remzi Kitabevi Yayınları.

Sönmez, E. (2007). Temsil üzerinden mimarlığa bakış. [Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi].

Tanyeli, U. (2002). Mimarlıkta temsiliyet. Arredamento Mimarlık Tasarım Kültürü Dergisi, 146, 76.

Timuçin, A. (2015). Yeni bilimsel kavrayışa geçişte Bacon’ın yeri ve önemi. Bilim ve Gelecek Dergisi, 132.

Topdemir, H. G. (1999). Francis Bacon’ın bilim anlayışı. Felsefe Dünyası Dergisi, 30(2), 51-68.

Türk Dil Kurumu (TDK). (2021). https://sozluk.gov.tr/ (17.02.2021).

Türkiye Diyanet Vakfı (TDV). (2020). https://islamansiklopedisi.org.tr/temsil--edebiyat (15.11.2020).

Uslu, E. G. (2019). Ütopik ve distopik filmlerde geleceğin insanı. Palet Yayınları.

Yıldırım, C. (2018). Bilim tarihi. 22.baskı. Remzi Kitabevi.

Westfall, R. S. (1987). Modern bilimin oluşumu. (Çev. İ. H. Duru). Birinci Baskı, V Yayınları.

White, H. B. (1968). Peace among the willows: The political philosophy of Francis Bacon. Springer.

Yayınlanmış

2021-06-15